Wings

En dan nu een bericht in de altijd licht sneue categorie van 'mijn kat deed moeilijk vandaag' (heeft iemand al eens nagedacht over wat er gebeurt als het blogvolkje hoogbejaard achter de geraniums belandt?). Het gebouw waarin ik woonachtig ben staat half in een plas. Een plas die het jachtgebied is van een tweetal aalscholvers. Vroeger, toen de kikkers niet meer kwaakten van al het fosfaat dat onze moeders in hun wasmachines gooiden en de bossen nog stervende waren van de zure regen, was dit een zeldzame vogel. Er was één laatste kolonie overgebleven die manhaftig in het Naardermeer trachtte te overleven. Tegenwoordig kom je ze overal in Zuid-Holland tegen, al zijn ze niet zo brutaal geworden als de ooit zo schuwe merel. Tegenwoordig kun je op het platteland 's zomers trouwens ook geen oog dicht doen vanwege het lawaai van de bronstige kikkers. Dichterbij dan dit kon ik niet komen voor een plaatje zonder dat het beest de vleugels weer opvouwde en startklaar ging zitten. Maar ook als ze niet op karakteristieke wijze hun vleugels drogen zijn het fotogenieke beesten: